اقتصاد ایران

به عمل کار برآید به سخنرانی نیست - به خرد کار برآید به پریشانی نیست

اقتصاد ایران

به عمل کار برآید به سخنرانی نیست - به خرد کار برآید به پریشانی نیست

وقتی برای خودم می نویسم
خشک می شوم مثل دریاچه ی ارومیه...
وقتی با تعریف دیگران می نویسم
می شوم مثل زاینده رود...
که با سطل خیسش می کنند!!
وقتی برای تو می نویسم
می شوم خلیج فارس
آنقدر زیبا
که دیگران
نوشته هایم را
به اسم خود ثبت می کنند
مثل خلیج عربی....
haramonline88.blogfa.com
آخرین مطالب
طبقه بندی موضوعی

به جمشید بر گوهر افشاندند      مر آن روز را روز نو خواندند      فردوسی

ایرانیان خردمند رستاخیز بهار را که شگفت ترین رویداد جهان است

جشن نوروز گرفتند

و جامۀ نو پوشیدند

و اندیشه های نو در سر آوردند

که سردی ها و بی مهری ها را به پایان برند

و درهای آشتی  و دوستی را به روی هم بگشایند

و به یکدیگر هدیه های زمینی و آسمانی ببخشند

و برای هم آرزوی نیکبختی و شادمانی کنند

نه تنها بگفتار نیک بلکه به کردار نیک

و تلاشی چابک

و گامی بلند

تا آن نیکبختی و شادمانی را از پندار به دیدار آورند

و آرزوهای نیک ایشان مژدۀ هدهد و نغمۀ داود گردد

و بانگ " دوستت دارم" در هوای شهر به اهتزاز آید:

 مژده ای دل که دگر باد صبا باز آمد        هدهد خوش خبر از طرف سبا باز آمد

برکش ای مرغ سحر نغمۀ داودی باز        که سلیمان گل از باد هوا باز آمد  حافظ

 یزدان شناسان این سرزمین رستاخیز بهار را نمایشی از رستاخیز بزرگ روز داوری دانسته

و آن را پیامبری شمردند

که بانسیم مسیحایی خویش

مژدۀ جاودانگی روح را به زمین دلهای افسرده می رساند:

آمد بهار خرم و آمد رسول یار                      مستیم و عاشقیم وخماریم و بی قرار

ای چشم و ای چراغ روان شو به سوی باغ        مگذار شاهدان چمن را در انتظار

گل از پی قدوم تو در گلشن آمده است           خار از پی لقای تو گشته است خوش عذار      مولانا

 روزی بدین بایستگی و جشنی به این شایستگی در جهان کجاست

که طراوت جسم و جان در اوست

و همه مردمان را به سبزه و صحرا و گلگشت و تماشا فرا می خواند

و نقل و شربت و شیرینی آن با شراب و شمع و شاهد شیخ محمود شبستری در هم آمیخته

و باد صبای آن عمو نوروز است

که همه پیرزنان و پیرمردان فرسوده زمان را جوان می کند

تا دست در دست مولانا نهند

و بخوانند و دست افشانی کنند که :

روز نو و شام نو ، باغ نو و دام نو                هر نفس اندیشه نو، نو خوشی و نو غناست

چیست نشانی آنک هست جهانی دگر         نو شدن حال ها رفتن این کهنه هاست      مولانا

در این روز ایرانیان همه از پروردگار خویش می خواهند

تا حال ایشان را به نیکوترین احوال بگرداند

و حالی خوشتر از این چیست که آدمی

به مقام عشق و دوستی

و خوش خویی و راستی

و مبارک کردن زندگی

به داد و دهش

و محبت و بخشش

و پخش مروارید امید

و شهد و شکر شادی

نایل شود

چنین مردمی هستند ایرانیان خردمند

 هر روزتان نوروز باد

 منبع : وبسایت رسمی دکتر الهی قمشه ای


۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۵ اسفند ۹۳ ، ۱۰:۴۳
دکتر درویش


مولوی
 بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست                                           بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر                                                 کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز                                                   باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست

گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو                                                   آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست                                     وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست

در دست هر که هست ز خوبی قراضه‌هاست                                 آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

این نان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌وفا                                          من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست

یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم                                                      دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود                                          آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت                                          شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او                                              آن نور روی موسی عمرانم آرزوست

زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول                                            آن‌های هوی و نعره مستانم آرزوست

گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام                                                     مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر              کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما                                                گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست

هر چند مفلسم نپذیرم عقیق خرد                                                کآن عقیق نادر ارزانم آرزوست

پنهان ز دیده‌ها و همه دیده‌ها از اوست                                          آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

خود کار من گذشت ز هر آرزو و آز                                                 از کان و از مکان پی ارکانم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد                                           کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست جعد یار                                         رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

می‌گوید آن رباب که مردم ز انتظار                                                 دست و کنار و زخمه عثمانم* آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست                                      وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست

باقی این غزل را ای مطرب ظریف                                                زین سان همی‌شمار که زین سانم آرزوست

بنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق                                            من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست

غزل شماره 441 دیوان شمس

* زخمه عثمان منظور شرف الدین عثمان است . “…ندیم خاص حضرت (مولانا) بود و انگشت نمای جهان ، و ملوک زمانِ مَرَدَه (مریدان) ، صحبت (همنشینی) او بودند.” (مناقب العارفین ۳۴۱).




۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۵ اسفند ۹۳ ، ۱۰:۴۲
دکتر درویش


 

جهان آکنده از زیبایی است

از زمین زیر پای  تا آسمان بالای سر

و از ابر و موج  تا  کاغذ ابر و باد

و از بیرنگی عشق

تا نقوش رنگارنگ شمشیرهای دمشق

از تقارن مهیب شیر

تا لطافت نگاه آهو

از افسون نظم تا نظام بی نظمی

از ریاضیات که نشانه ی زلف پریشان عالم است

تا نسیم شعر که بید مجنون دل را پریشان می کند

 

 

همه جا نشانی از آن زیباست که نامش اوست

که نامش هوست

همه کائنات سرود خوان که  هو، هو

و آدمیان فاخته سان که  کو، کو

زیبایی حقیقت است

و حقیقت زیبایی است

و هر دو عین وجودند

و هر سه عین عشقند

و هرچهار همان شادی مطلق اند

و هر پنج دل آدمی است که چون پنجه آفتاب

جامی از شراب نور به دست جهانیان می دهد

دل آدمی ،

اگر چون دهکده عالم جایگاه آب و ملک و دام و دد نباشد

خانه عشق است

و آنجا چون اتاق هزار آئینه زلیخا

به هر سو بنگرد،

جز جمال یوسف و یوسف جمال چیزی نمی بیند:

 

 

 

 

 

          تا  نقش تو در دیده ما  خانه نشین  شد

         هر جا که نشستیم چو فردوس برین  شد      مولانا

 

         از خیال تو به هر سو که نظر می کردم

         پیش چشمم در و دیوار مصور می شد        سعدی

 

         مراد  دل  ز  تماشای  عـــالم  چیست  ؟

         به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن        حافظ

                                                           

 

اگر به نصیحت مولانا که گفت:

        جمال صورت غیبی ز وصف  بیرون  است

        هزار  دیده عاشق  به  وام خــــواه ، به وام

از عاشقان حلیه جمالش که به تحیر منسوبند،

دیده عشق وام کنی و به تماشای جهان پردازی ،

جهانی دیگر بینی؛ پر از فرشته

                      پر از رقص

                      پر از آواز

                      پر از نقاشی

                      پر از تندیس آسمانی

و چون ، "هاولک الیس" خواهی گفت:

زندگی رقصی است به سوی خداوند

       گر چشم پاک عشق بگشایی به عالم

       وز خاک کوی  دوست یابی  توتیا  را       

      هر ذره را رقصان به مهر دوست بینی

       وز شوق دائم جنبش ارض و سما  را

       سرتاسر از غیب وشهود ملک هستی

       فوج  ملک  بینی  طبایع  یا  قوی  را 

       بینی  نشسته  بر فــــــراز هر گیـــاهی

       افرشـته ای  تا  پروراند آن  گیــــا  را           الهی قمشه ای

                                                   

 

 

روزی بیا ید و آن روز دور نباشد

که آدمیان بدین نگاه در هم بنگرند

و آنچه فرشتگان را در پیش آدم به سجود آورد

در دیده یکدیگر ببینند

و با هم مهربان شوند.

 

آمیختن طبیعی رنگ ها چون پیوند عاشقانه انسان ها زیباست

رنگ آبی رنگ خاکی را در آغوش می گیرد

چنانکه آسمان زمین را

و از این پیوند ،درخت و سبزه و گل و گیاه و دریاچه و جویبار پدید می آید

نقاش همچون باد بر رنگ های گزیده خویش می وزد

و از این وزش بر دریای کوچک رنگ ، موج ها و حباب ها پدید می آید

و دشت و صحرا و برف و بوران و طوفان نقش می شود

چنانکه در طبیعت

نقاش نقطه ای از رنگ را همچون موج وسعت می دهد

و چشمی پدیدار می شود، چشمی بر آسمان کویر

                              چشمی در زیر زمین

                              چشمی بر لب دریا 

ویا چشمی که چون خورشید از زمین می روید

 

طبیعت، همان نقاش پنهان

با قلم موی باد و باران

و جنبش خاک و گردش افلاک

هر دم هزاران نقش بر بوم زمین و آسمان می آفریند

که مدرنترین آبستره کاران یا انتزاع گرایان جهان در آن حیران می شوند

کدام نظم و هماهنگی مرموز و پنهان

منحنی ابرها و نیمرخ پردندانه کوهها

و رقص گستاخ و بی خیال امواج را زیبایی بخشیده است

چه نظامی بر بی نظمی کوه ،ابر و دریا فرمان می راند

که هزار مانی نقاش را در سلسله گیسوی پریشان خود اسیر کرده است

آیا می توان آنچه را باد بر بوم کویر نقش می کند

 

بر بوم کاغذ آورد

با همان شفافیت رنگ و بی خیالی طرح؟

آیا می توان در هنر، طبیعتی دیگر آفرید؟

که با همان قوانین طبیعت الهی شکل گیرد؟

آیا می توان خط مشیت الهی را در طبیعت یافت و درهنر دنبال کرد؟

و دانست که هر چه آن خسرو کند شیرین بود؟

آیا می توان شعری به زیبایی یک درخت گفت؟

و نقشی به زیبایی یک سنجاب کشید؟

و صد هزار کافرعشق را مجاب کرد و گفت:

        مسلمانان مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید  

        که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید   

                                                              مولانا               

 

این طرح ها تجسمی از این خیالات است ،

یا خود هیچ نیست.

 

 

دکتر حسین الهی قمشه ای

منبع: کتاب کیمیا (1) ، انتشارات روزنه ، صفحات 86-89

 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ اسفند ۹۳ ، ۱۰:۱۴
دکتر درویش

امام حسین و حضرت عباس

 

شاه شمشــاد قدان،خسـرو شیـرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صــف شـکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنـــده من شـو و برخور ز هــمه سیــمــتنان
کمـــتر از ذره نــه‌ای پســت مشــو مهـر بورز
 
تا به خـــلوتگـه خورشـیـد رسـی چـــرخ زنان
بر جهان تکـــیه مکــن ور قدحی مــی داری
شــادی زهـــره جبیــنان خــور و نازک بـدنان
پیـر پیمـــانه کـش من که روانـش خوش باد
گفـــت پرهــیز کن از صحـبت پیـمان شکنان
دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مـرد یــزدان شـــو و فارغ گـــذر از اهـرمنـان
با صبـــا در چمــن لالـه ســحر مــی‌گفـــتم
 
که شهـیدان که‌اند این هــمه خونین کفنان
گفت حافظ مــن و تو محـــرم این راز نه‌ایــم
از مــی لعــل حکـایت کن و شیرین دهـنان

حافظ

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آبان ۹۳ ، ۱۷:۱۶
دکتر درویش

امام حسین و علی اصغر

بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت
گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست
گفت ما را جلوه معشوق در این کار داشت

 حافظ


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آبان ۹۳ ، ۱۷:۱۰
دکتر درویش

عشق حسینی

پورپوینت توضیح مختصر تاریخ حرکت امام حسین از مکه به کربلا را در آدرس زیر قرار دادم . 
کربلا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آبان ۹۳ ، ۱۶:۵۴
دکتر درویش

هفت سوال

شخصی به حضور علی علیه السلام آمد و گفت:من از فاصله ی هفتاد فرسخی به حضور شما آمده ام،برای این که هفت سئوال از شما بپرسم
حضرت علی علیه السلام فرمود:آن چه می خواهی بپرس . او هفت سئوال خود را چنین مطرح کرد :

چه چیز بزرگتر از آسمان ها است؟

حضرت فرمود:بزرگتر از آسمان«بهتان»و تهمت زدن به انسان پاک است

چه چیز وسیع تر از زمین ها است؟

حضرت فرمود: وسیعتر از زمین،«حق»است

چه شخصی ضعیف تر از یتیم می باشد؟

حضرت فرمود: ضعیفتر از یتیم،نمّامی و سخن چینی است(که دلیل
ضعف نمّام)می باشد

چه چیز داغ تر و سوزنده تر از آتش است؟

حضرت فرمود: داغتر و سوزنده تر از آتش،«حرص»است

چه چیز سردتر از زَمهریر است؟

حضرت فرمود: سردتر از زَمهریر،دست نیاز به سوی بخیل دراز کردن است

چه چیز بی نیازتر از دریای پهناور است؟

حضرت فرمود: بی نیازتر از دریا،انسان قانع(او اهل قناعت)است

چه چیز سخت تر از سنگ است؟

حضرت فرمود: سخت از سنگ،قلب کافر می باشد .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ مهر ۹۳ ، ۱۶:۱۲
دکتر درویش

حضرت دوست

نقل شده است مردی برخواست و گفت یا امیرالمؤمنین با چه چیز خدایت را شناختی ؟

امام فرمود: با شکسته شدن عزم ها و همّت ها. چون تصمیم به انجام کاری گرفتم مانع شد و چون عزم کردم پس قضای الهی با عزمم مخالفت نمود، پس دریافتم مدّبر کسی است جز من

مرد گفت: چه باعث شد شکر خدا به جای آوری؟

حضرت علیه السلام فرمود: به بلایا نگریستم که خداوند آنها را از من دور نموده و غیر مرا دچار آن ساخت از آن رو دریافتم که او به من نعمت ارزانی داشته، پس شکرش را لازم دانستم

مرد پرسید: چرا لقایش را دوست داری؟

امام فرمود: چون دریافتم برای من دین فرشتگان و فرستادگان و پیامبرانش را برگزیده، دانستم مرا گرامی داشته و فراموشم نکرده است پس مشتاق لقایش گردیدم.

منبع : «خصال‌» صدوق‌

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ مهر ۹۳ ، ۱۴:۳۲
دکتر درویش

                        آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى

حل یک مساله جالب ریاضى توسط امام علی ( علیه السلام )

عبدالرّحمن بن حجّاج  مى گوید: از ابن ابى لیلى شنیدم که مى گفت : امیرمؤمنان على (علیه السلام ) در حادثه اى قضاوت عجیبى کرد که بى سابقه است و آن اینکه :دو نفر مرد در مسافرت ، با هم رفیق شدند، هنگام غذا در محلى نشستند تا غذا بخورند، نفر اول سه گرده نان از سفره خود بیرون آورد و نفر دوم پنج گرده نان ، در آن هنگام مردى از آنجا عبور مى کرد او را دعوت به خوردن غذا کردند، او نیز کنار سفره آنان نشست و از آن غذا خوردند، مرد رهگذر پس از خوردن غذا و هنگام خداحافظى ، هشت درهم به آنان داد و گفت : این هشت درهم را به جاى آنچه خوردم به شما دادم و از آنجا رفت ، آن دو نفر در تقسیم پول نزاع کردند، صاحب سه نان مى گفت : نصف هشت درهم مال من است و نصف آن مال تو. ولى صاحب پنج نان مى گفت : پنج درهم آن مال من است و سه درهم آن مال تو است . آنان نزاع و کشمکش ‍ خود را نزد على (علیه السلام ) آوردند و داورى را به او واگذار نمودند. على (علیه السلام ) به آنان فرمود:نزاع و کشمکش در اینگونه امور، از فرومایگى و پستى است ، صلح و سازش بهتر است ، بروید سازش کنید.صاحب سه نان ( نفر اولی ) گفت :من راضى نمى شوم مگر به آنچه حقیقت است و شما در این باره قضاوت به حق کنید . امیرمؤ منان على (علیه السلام ) خطاب به نفر اول فرمود : اکنون که تو حاضر به سازش نیستى و حقیقت را مى خواهى ، بدانکه حق تو از آن هشت درهم ، فقط یک درهم است . او گفت :سبحان اللّه ! چطور، حقیقت اینگونه است ؟!.حضرت على (علیه السلام ) فرمود:اکنون بشنو تا توضیح دهم : آیا تو صاحب سه نان نبودى ؟.او گفت : بله من صاحب سه نان هستم . على (علیه السلام ) فرمود:رفیق تو صاحب پنج نان است ؟ او گفت : آرى . على (علیه السلام ) فرمود:بنابراین ، این هشت نان ، 24 قسمت (با توجّه به سه نفر خورنده ) مى شود . تو (صاحب سه نان ) هشت قسمت نان ها را خورده اى و رفیق تو نیز هشت قسمت را خورده و مهمان نیز هشت قسمت را خورده است و چون آن مهمان هشت درهم به شما دو نفر داده ، هفت درهم آن مال رفیق تو (صاحب پنج نان ) است و یک درهم آن مال تو (صاحب سه نان ) است .آن دو مرد در حالى که حقیقت مطلب را دریافتند، از محضر على (علیه السلام ) رفتند .

توضیح بیشتر قضاوت زیبای مولا در این قضیه جالب : هر نان را 3 تکه فرض می کنیم. این 8 نان را 24 تکه در نظر می گیریم  . و چون همه به اندازه مساوی خورده اند پس هر کدام 8 تکه از 24 تای کل خورده اند . حال نفر سوم 8 درهم پول پرداخته برای 8 تکه ای که خورده . در نتیجه برای هر تکه یک درهم پرداخت کرده است .

حال باید دید که این 8 تکه که نفر سوم خورده چقدرش مال نفر اول و چقدرش مال نفر دوم است .

نفر اول 3 نان داشته یعنی 9 تکه و چون خودش مثل بقیه 8 تکه نان خورده پس  یک تکه از نانش می ماند که نفر سوم خورده است . و چون نفر سوم به ازای هر تکه نان یک درهم پول داده پس فقط یک درهم حق نفر اول است .

نفر دوم 5 نان داشته یعنی 15 تکه نان  . و چون خودش 8 تکه نان خورده 7 تکه دیگر می ماند که آن را نفر سوم خورده است . و چون نفر سوم به ازای هر تکه نان یک درهم پول پرداخت کرده است در نتیجه باید 7 در هم به ازای این 7 تکه نان به نفر دوم برسد .

چگونگی تشخیص ادعای شاکی

در زمان خلافت امیرالمؤمنین حضرت علی (ع)، مردی را نزد آن حضرت آوردند که ادعا می کند کسی بر سرش ضربه ای زده و در اثر این ضریه چشمانش نمی بیند و زبانش از کار افتاده و حس بویائی خود را نیز از دست داده. حضرت فرمود:« اگر راست بگوید سه دیه ی کامل بر او واجب است.» اطرافیان گفتند که از کجا صحت و سقم ادعاهای او را تشخیص دهیم ؟؟؟

امیرالمؤمنین فرمود: «برای اینکه درستی ادعای او مبنی بر اینکه چشمش نمی بیند ثابت شود او را در مقابل آفتاب قرار دهند بطوریکه آفتاب مستقیم به چشمانش بتابد. اگر راست نگفته باشد نمی تواند چشمانش را باز نگهدارد. و در مورد ادعایش مبنی بر اینکه دیگر حس بویائی ندارد، پنبه ای را بسوزانند و مقابل بینی اش بگیرند اگر از چشمانش آب سرازیر شد و سرش را از دود دور کرد صادق نیست و گرنه راست می گوید. ولی در اینکه ادعا می کند زباش آسیب دیده به طوریکه تکلمش را از دست داده، باید سوزنی در زباش بزنند، اگر خون سرخ بیرون آید زبانش سالم است ولی اگر خون سیاه بیرون آید در ادعایش صادق است .

فرق سگ و کوسفند

مردی اعرابی از امیرالمومنین علیه‏السلام پرسید؛ سگی را دیدم با گوسفندی جستن کرد و از آنها حملی به هم رسید، آیا این حمل به کدامیک ملحق است؟
آن حضرت علیه‏السلام فرمود: او را در کیفیت خوراکش آزمایش کن، اگر گوشتخوار بود سگ است و اگر علف خوار بود گوسفند.
اعرابی: او را دیده‏ام گاهی گوشت خورده و گاهی علف.
علی علیه‏السلام او را در آب آشامیدن آزمایش کن، اگر با دهان آب می‏خورد گوسفند است و اگر با زبان آب می‏خورد سگ است.
اعرابی: هر دو جور آب می‏خورد.
علی علیه‏السلام او را در راه رفتن آزمایش کن، اگر دنبال گله می‏رود سگ است و اگر وسط یا جلو گله می‏رود گوسفند است.اعرابی: گاهی چنین است و گاهی چنان.
علی علیه‏السلام او را در کیفیت نشستن ملاحظه کن، اگر بر شکم می‏خوابد گوسفند است و اگر بر دم می‏نشیند سگ است.
اعرابی: گاهی به این ترتیب می‏نشیند و زمانی به آن ترتیب.
علی علیه‏السلام او را ذبح کن اگر در شکمش شکنبه دیدی گوسفند است و اگر روده وامعاء دیدی سگ است.
اعرابی از شنیدن این نکات دقیق و متحیر و مبهوت شد
.

کشتن سریع

گروهی گاو سرکش را با شمشیر کشته و در همان حال نام خدا را بر زبان جای کرده، نزد امیرالمومنین علیه‏السلام آمده و از حکم گوشت آن پرسش نمودآن حضرت علیه‏السلام فرمود: این هم یک نوع کشتن سریع و تند است و گوشتش حلال می‏باشد.

منبع : کتاب قضاوتهای حضرت امیر‌

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ مهر ۹۳ ، ۱۰:۲۵
دکتر درویش

با سلام و اظهار محبت و دوستی


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

حال تصویر یک مرد را ببنیم .

نوجوان مدافع وطن سالهای دفاع : عکاس محمد رزدشت

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ مهر ۹۳ ، ۱۷:۴۲
دکتر درویش